I CRKVENA DIPLOMATIJA VODILA KA USTANCIMA: Jedinstveno izdanje Istorijskog arhiva u Jagodini o ulozi SPC u 16. i 17. veku

BEZ diplomatije Srpske pravoslavne crkve u 16. i 17. veku i njene kompleksne uloge u održanju i očuvanju srpske državotvorne tradicije, ne bi moglo da bude ni "srpske revolucije", odnosno Prvog i Drugog srpskog ustanka - ocenjuje direktor Istorijskog arhiva u Jagodini mr Dejan Tanić, autor knjige "Diplomatija Srpske pravoslavne crkve u 16. i 17. veku".

Ovo jedinstveno izdanje Istorijskog arhiva, jer se tom temom niko nije bavio, prvi put otkriva da su srpski monasi više od stotinu puta odlazili u Rusiju i napravili specifičnu diplomatsko-obaveštajnu vezu Balkan - Istočna Evropa. Oni su stvorili jedinstveni informativni sistem unutar rasejanog srpskog naroda, tako da su svi Srbi na prostorima od Jadrana do Erdelja i od severne Mađarske do Makedonije u svakom trenutku znali koji su se ključni događaji, vezani za Srbe, odigrali na tim prostorima ili van njih.

- Aktivnost Srpske pravoslavne crkve predstavljala je svojevrsni most između moćne srednjovekovne države Nemanjića i novovekovne srpske države koju su stvorili Karađorđe i knez Miloš. SPC je srpsku državotvornu ideju, ili očuvanje sećanja na nekadašnju državu Nemanjića, i unapredila, pa je 1668. godine mitropolit erdeljski Sava Branković stvorio prvi srpski politički program u novom veku, koji je bio most između srednjeg i novog veka, Nemanjića i Karađorđa, i izneo ga ruskom dvoru. Neki smatraju da je to prvi uobličeni program "velike Srbije", jer će u jednoj državi biti ujedinjeni svi Srbi - pojašnjava mr Tanić.

Autor dodaje da pojam diplomatije SPC treba shvatiti u mnogo širem kontekstu, jer je uključivala duhovno-ideološki aspekt, civilizacijski uticaj i klasični, političko-informativni aspekt. SPC je ostvarila stratešku ulogu, jer je uspela da srpski narod održi kao faktor na evropskoj političkoj pozornici.

Izvor: link

Arhiva vesti...